9 Mart 2015 Pazartesi

al cenneti, çal başına.

sabah kendimce dünyanın en güzel şarkılarını dinleyip güne başladım
ondan üzerimdeki bu yaşam sevinci.
en sevdiğim kitabımı çantama koydum
gün içinde okuyabilme ihtimalimi varsayarak
çocuk satıcılardan peçete aldım
reddettim para üzerini
ve bu sabah çöpleri atarken söylenmedim
gördüğüm çalışanlara günaydın dedim
bugün gördüğüm tüm tanıdıkları görmemezlikten gelmeyip selam verdim
bugün farklı birgün olsun istedim.
bugün iyi bir gün olmalıydı.
sen sendromonu atlatma günü
yeniden doğmuşçasına 
artık yeni kararlar vardı
yeni insanlar 
sadece şarkılarım aynı kaldı
bi de en sevdiğim renk olan mavi
biri gitmeliydi her zaman 
martılar bile usandı simitten.
sen bi de vazgeçilmezlikten sözediyorsun
bi de gelmiş değiştiğiimden bahsediyorsun
benim değiştiğime inanıyorsan
beni bu zamana kadar tanıyamamışsın demektir.
bu da ayrı bir acı
onca zaman hayatımın anlamını yüklediğim herif 
meğer beni tanımıyormuş
tanıyamamış
ve son kez
bil istiyorum
fenerbahçeyi hala senden daha çok seviyorum


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

nasıl başladı hikayemiz ne zaman salıncak sırası beklemek yerine minibüs beklemeye başladık hangi ara elimizdeki pamuk şekerle tütün yer ...