19 Kasım 2014 Çarşamba

bakkal servet amcaya...

eksik kaldı bazı hayatlar.
doldurmayı beceremedik.
yetmedi ki gücümüz , hep bi işimiz vardı
mesela ben gelicektim ama
cüzdanımı kaybettim o hafta
para falan mühim değilde
kimlik vardı içinde
sonra gecen aklımı unuttum bi adamda
orda da mesela 
sen vardın içinde
hep alışveriş yaptığım bakkala
süpermarket poşetleriyle girmiş gibi hissettim
ayıp oldu biraz ama 
olduğu kadar
komik video izleyip yine gülmedim bu akşam
şampuan kaçırdım gözüme acıyo canım yine  
çayı yine zamanında demleyemedim
ve geç kadım gitmem gereken her yere
ama vazgeçmedim kolay kolay
mesela ben hala kazı kazancı amcalardan şansımı denerim
maksat amca unutulduğunu hissetmesin
bizim komşu çocukları gibi hayat bazen
çikolata karşılığı çöpleri atıyo piçler
alıyorum en sevdiklerini
mutlu oluyolar
yani sen hayata bir şey vermeden hayattan bir şey bekleyemezsin
ya da bekle istersen
beklersin sadece
beklersin
sonra insanları beklemeye başlarsın
önce dogru insanı
doğru zamanı beklersin
kimi zaman hiç gelmeyeceğini düşünmeye başlarsın
doğru zaman  ne zaman ?
o ne öyle ya şu saatte aşık olucam deyip kendini şartlamaktan başka bir şey değil.
var mı böyle kasıntı insanlar
kaldı mı onlardan ?
aşkın ne yaşı , ne yeri , ne de zamanı vardır.
aşk dedikleri ansızın 
bildiğin apaansız sevdalanmaktır
böyle kalp atışını tespit etmek için hiç bi alete gerek kalmadan çıkıcak gibi bariz bariz ona ona hızlanıp atar kalbin 
onu sevmek istersin
sadece onu
tek olsun istersin
tek ve hep
neyse benim işlerim var 
para falan mühim değildi de 
kimlik vardı içinde
kim beklicek şimdi belediye de o sıraları


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

nasıl başladı hikayemiz ne zaman salıncak sırası beklemek yerine minibüs beklemeye başladık hangi ara elimizdeki pamuk şekerle tütün yer ...