neyse ne

korkar hale geldik

yeniden sevmekten

hislerin karşılıksız olmasından

karşımızdakine yetmemekten

çoğu zaman yalnızlıktan

en çokta yeniden terk edilmekten.

yorulduk,

birine en baştan kendimizi anlatmaktan,

ve gelen herkese özümüzü ifade etmeye çalışmaktan.

sonun hep çok yakın olduğunu bile bile sevmekten yorulduk.

çoğu zaman hatayı hep kendimizde aramaktan,

ama en çokta hatayı kendimizde bulmaktan.

ve biliyor musun

bunların hepsinin farkındayken

yeniden sevmeye çalışmak çok zor.

olsun.

ben yine fedakarlığımı yaparım.

yine anlatırım kendimi en baştan.

yeni şarkılar keşfedip onları sana armağan ederim.

en sevdiğin kitabı alırım.

sonunu göre göre başlamaya çalışırım seninle.

ağzından çıkan her kelimeye bin tane anlam yüklerim.

en sevdiğin şarabı öğrenirim.

anahtarlarını sakladığın kapılarını açarım.

duvarlarını yıkarım.

sonrada gidersin işte.

hep olan bu değilmiş gibi...

giderken acır gözlerle arkana bakarsın.

kitabı bana geri verirsin. 

sonrada gidersin işte.

şimdiden hoşçakal.

bir garip şarkı

ne kalmak istiyorum,
ne de gitmek..
sonra kendimi orda buluyorum işte.
çıkmazlarımı hep aynı bankta düşünüyorum.
bir elimde kendi kendini içmiş sigaram,
diğer elimde yarıladığım mataram.
yaşadıklarım geliyor aklıma.
sonra seninle yaşayamadıklarım.
keşke diyorum,
her şeye yeniden başlayabilsem.
aslında biliyorum,
her şeye yeniden başlamak
bir an ister.
bir an ister sadece.
sonra kayboluyorum denize yansımış ayın ışığında.
kulağıma çalınan bir şarkı geri getiriyor beni banka.
ardından götürüyor senin yanına.
bir amca kahkaha atıyor.
geri geliyorum banka.
amca oturuyor yanıma.
dikiyor gözlerini matarama.
kalkıyorum ayağa.
mataranın içindekini hediye ediyorum ona.
izmaritimi fırlatıyorum sonra.
sonrada şarkıya küfrediyorum.
her şeye yeniden başlamak istiyorum.
biliyorum.
bir an ister.
bir an ister aslında.